woensdag 25 februari 2015

Jeanette Winterson, Weight


 Weight by Jeanette Winterson



Weight
 by
Jeanette Winterson

Geschreven in opdracht of op  verzoek een Mythe te vertellen, te schrijven, te herschrijven. En de Griekse halfgod Atlas en zijn tijdelijke plaatsvervanger Heracles, schiet in het beeld en wordt de drager van het verhaal dat Winterson zegt telkens opnieuw te willen vertellen en vertelt. De mythe is het verhaal van Atlas die de last van de wereld draagt als straf en hoe tricky Heracles voor een korte tijd hem van zijn last bevrijdt, wanneer deze drie (gouden) appels gaat plukken, die bewaakt worden door de veelkoppige slang Ladon. Atlas aanvaardt zijn  lot (straf), Heracles marchandeert. Pas tegen het eind  van de verhaal weeft een Ik haar eigen story in de Mythe. Het is omgekeerd aan Oranges are not the only Fruit, waarin Arthur/Parcival  een klein luikje krijgt in het leven van een Ik. Ontroerend is  het verschijnen van de hond Laika uit de Russische Mir raket, die uiteindelijk in het leven van Atlas terecht komt en zijn  emotionele kameraadje wordt. Een kleine reflectie, weerspiegeling uit het leven van de Ik? In elk geval bereikt hier het thema van isolatie en eenzaamheid, de last van het bestaan en de vrijheid zijn hoogtepunt.  Hoe eenvoudig ook het verhaal en zelfs mischien de constructie, Winterson is niet goed, eigenlijk in het geheel niet na te vertellen. Dat is de kracht en het geheim van haar taal, onuitputtelijk, levend, scheppend, meeslepend etc etc.  Haar universum kent paradoxaal gesproken geen ruimte en tijd, geen boundaries, maar een onbeperkt verlangen (desire).  Hoe de mythe weer op aarde daalt, zich verbindt met het dagelijkse leven, het bestaan in deze tijd, schrijft Winterson in dit verhaal van Atlas, Weight. Listen, there’s a man telling a story about the man who holds the world on his shoulders. Everybody laughs. Only drunks and children will believe that. Maar hoe dicht bij zijn de goden zoals ook bij Kafka – tenslotte komen ze voort uit de menselijke verbeelding en zullen daar voor eeuwig, zoals het goden past – blijven.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten